Canımın canı, ruhumun mayası

Senin nefesin canımın kimyası

Ne güzeller gördüm her biri candı

Canın can verdiği güldü, mercandı

Ben bilinmezken canıma can katan

Toprak ana kucağında uyutan

Canan yoksa can kendisi mi kalır

Bu ayrılık, bir değil, bin can alır.

Gurbet acısı, canım sana muhtaç

Bu bir fasıldı kapandı son perde

Bana ezelin ilk sahnesini aç

(30 Nisan 2019-İstanbul)